Τρία συμπεράσματα ΔΕΝ πρέπει να αντλήσουμε από την περσινή κρίση: ότι το πανεπιστήμιο δεν χρειάζεται θεσμικές αλλαγές, ότι η πλειονότητα των μελών του (διδάσκοντες και φοιτητές) δεν τις επιθυμούν και ότι η βία των μειοψηφιών θα καταφέρει να τις ακυρώσει. Αυτό είναι το τρίπτυχο της αποτελμάτωσης του δημόσιου πανεπιστημίου, που εκατοντάδες πανεπιστημιακοί προσπαθήσαμε πέρσι και προσπαθούμε ξανά φέτος να διαψεύσουμε. Τα πανεπιστήμια βρίσκονται ξανά μπλοκαρισμένα. Ορισμένες θετικές αλλά αποσπασματικές νομοθετικές αλλαγές (αξιολόγηση, τετραετής προγραμματισμός, καθολική ψηφοφορία φοιτητών, άνοιγμα των εκλεκτορικών, θέσπιση εσωτερικών κανονισμών) αντιμετωπίζουν γραφειοκρατικά προβλήματα ή έχουν βαλτώσει. Η Ευρώπη θέτει τα πανεπιστήμια σε πρώτη προτεραιότητα και ο ευρωπαϊκός χώρος ανώτατης εκπαίδευσης σχηματίζεται, όμως η ποιοτική αναβάθμιση των ελληνικών ΑΕΙ εξακολουθεί να εκκρεμεί. Βραδυπορία σημαίνει περιθωριοποίηση. Η στρατηγική τής μεταρρύθμισης για την αναβάθμιση χρειάζεται όχι μόνο περισσότερους πόρους, απαιτεί επίσης: ακαδημαϊκή αυτοτέλεια, αξιολόγηση, λογοδοσία. Δηλαδή και τα πανεπιστήμια να αναλάβουν τις ευθύνες τους.
* Ο κ. Γ. Παγουλάτος είναι αναπληρωτής Καθηγητής Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών, Μέλος της Πρωτοβουλίας «Μεταρρύθμιση για την Αναβάθμιση του Δημοσίου Πανεπιστημίου» και της περυσινής «Κίνησης των χιλίων».
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ell_1_20/01/2008_256263