Η Ευρώπη θα χρειαστεί ευρείες συναινέσεις
To Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο είναι ο πρώτος κερδισμένος των εκλογών: με εκλογική συμμετοχή ρεκόρ (50,5%), η δημοκρατική νομιμοποίησή του αυξάνεται.
Tα χειρότερα σενάρια για την επίδοση των εθνικιστικών, ευρωφοβικών δυνάμεων δεν επιβεβαιώθηκαν. Νίκησαν στη Γαλλία (η Λεπέν πρώτη), στην Ιταλία (ο Σαλβίνι ισχυρός με 32%), στην Πολωνία και Ουγγαρία (PIS και Ορμπάν επικράτησαν με 42% και 52% αντίστοιχα). Αλλά σε άλλες χώρες (όπως η Ολλανδία, Ισπανία, Ιρλανδία, Δανία, Πορτογαλία, Σουηδία, Γερμανία) τα αντιευρωπαϊκά κόμματα είδαν τα ποσοστά τους να μειώνονται σε σχέση με τις προηγούμενες εκλογικές τους επιδόσεις. Ακόμα κι αν συνενώσουν δυνάμεις στο ΕΚ θα παράγουν πολλή φασαρία αλλά λίγα ουσιαστικά αποτελέσματα στις Βρυξέλλες.
Η ήττα Μακρόν από τη Λεπέν είχε ισχυρό συμβολισμό. Όμως το αποτέλεσμα της Λεπέν είναι χαμηλότερο από του 2014. Ο Μακρόν αναδεικνύεται κυρίαρχος στο γαλλικό δημοκρατικό τόξο, με τα ποσοστά των παραδοσιακών κομμάτων (γκωλικοί, σοσιαλιστές, αριστερά) να έχουν συρρικνωθεί σε μονοψήφια. Η πόλωση εξυπηρετεί τον Μακρόν, όσο εμφανίζεται ως η μόνη πολιτική δύναμη απέναντι στη Λεπέν. Και θα ελέγχει τη δική του παράταξη των Φιλελευθέρων στο ΕΚ, για να στηρίζει τις πρωτοβουλίες του στην Ευρώπη. Θα μπορεί να παίξει ηγετικό ρόλο στο Συμβούλιο, ξεκινώντας από το να μπλοκάρει την υποψηφιότητα Βέμπερ για την Κομισιόν.
Το απογοητευτικό αποτέλεσμα των χριστιανοδημοκρατών στη Γερμανία καθιστά την διάδοχο της Μέρκελ στην ηγεσία του κόμματος πιο αδύναμη από ό,τι ήταν. Μια εθνικά εσωστρεφής Γερμανία δεν είναι καλή εξέλιξη για την ΕΕ.
Οι Πράσινοι είναι μεγάλοι κερδισμένοι, έχοντας αυξήσει θεαματικά τα ποσοστά τους σε χώρες όπως η Γερμανία (ήρθαν δεύτεροι), η Γαλλία (τρίτο κόμμα), και η Ιρλανδία.
Οι Ισπανοί σοσιαλιστές γίνονται η μεγαλύτερη εθνική ομάδα στο ευρωπαϊκό σοσιαλιστικό κόμμα. Ο Σάντσεθ αποκτά ηγετικό ρόλο στο μπλοκ των χωρών του Νότου -εάν αυτό ενεργοποιηθεί. Η ατζέντα του συγκλίνει με τη φιλόδοξη ατζέντα του Μακρόν για στενότερη ενοποίηση στην Ευρωζώνη. Εκεί συναντάται με την Πορτογαλία του Κόστα, αλλά και με την Ελλάδα μια αυριανής κυβέρνησης Μητσοτάκη (παρά τη συμμετοχή της ΝΔ στο ΕΛΚ).
Όμως όσο ο Σαλβίνι αναδεικνύεται σε πρωταγωνιστή, η παρουσία του θα κάνει τις βόρειες χώρες να κουμπώνονται ακόμα περισσότερο απέναντι στην προοπτική στενότερης αλληλεγγύης (ή «επιμερισμού κινδύνων») με το Νότο.
Στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ο «μεγάλος συνασπισμός» ΕΛΚ και Σοσιαλιστών θα χρειαστεί τη στήριξη των Φιλελευθέρων/Mακρόν, πιθανότατα και των Πρασίνων.
Κανείς δεν θα δώσει υποστήριξη χωρίς όρους. Αναμένετε μια ισχυρότερη Ευρωπαϊκή ατζέντα κλιματικής αλλαγής. Επίσης κατακερματισμό του Κοινοβουλίου και επιβράδυνση του νομοθετικού έργου σε ζητήματα με οικολογική διάσταση, όπως η βιομηχανική πολιτική και η πολιτική ενέργειας.
Ο Πρόεδρος Τουσκ αποβλέπει σε μια συμφωνία για το πρόσωπο του Προέδρου της Κομισιόν στη Σύνοδο Κορυφής της 20-21/6, ώστε να εγκριθεί από το Κοινοβούλιο στις 2-4/7. Αυτό είναι εξαιρετικά φιλόδοξο, δεδομένων των πολλαπλών συναινέσεων που απαιτούνται στο «πακέτο» των ονομάτων για τις άλλες κορυφαίες θέσεις της ΕΕ.
Διαβάστε τις απόψεις των κορυφαίων ερευνητών του ΕΛΙΑΜΕΠ εδώ.